Sheeko caruureed qoraal ah
MAROODI IYO DABAGAALE
Beri baa waxaa jirey Maroodi iyo Dabagaale saaxiib ah. Wey wada cayaari jireen. Waxay u dabaal tagi jireen webiga. Markasta oo ay dabaal tagaan inta Maroodigu kor u qaado Dabagaalaha ayuu biyaha dhexdooda dhigaa, markaasna faraha ayuu ka qaadaa, dabadeedna biyeha ayuu ku haftaa. Dabagaaluhu maalin walba wuxuu ka soo baxaa biyaha isaga oo daalan. Inta badana waxaa dhacda in marka uu biyaha ka soo baxayo dhoobadu ku dhegto sayntiisa oo mudo uu ka soo bixi keri waayo, Maroodiguna aanu ogeyn dhibaatada Dabagaalaha haysata. Mar mar inta maroodigu u yimaado Dabagaalaha ayuu kor u qaadaa oo bood boodsiiyaa isaga oo is leh ka farxi saaxiibkaa.
Maalin danbe ayuu Dabagaalihii u yimid Maroodigii, wuxuu ku yiri, “waxaan kuu sheegayaa saaxiibow waxyaalaha aad ciyaarta ka dhiganayso aniga waa dhimashadeyda, sidaa daraadeen kulama ciyaari karo.” Maroodigii yaab ayaa ka soo haray, markaasuu yiri. “Dabagaale anigu waan ku cayaarsiinayey, adna waad dhib satey ee maxaan kugu sameeyey?” Dabagaalihii ayaa yiri, “ma maqashey waxa layiri, Nin waxa uu ku raaxaysto ninka kale ayey dhibtiisa tahay” ee saaxiibow amaanka iigu dadaal.